Anders dan bij tekenen toont het materiaal de weg, de hand volgt. Intuïtief vind ik de kleur, de juiste verhouding tussen nat of droog. In een trance schilder ik vogel na vogel na vogel. Zo tastend tracht ik de waarachtigheid van het wezen te pakken te krijgen.
Elk papier vraagt om zijn eigen techniek.
Het 'slechtste' papier kan de mooiste effecten opleveren. Het is altijd een combinatie van dynamiek, materiaal en drager. Dit goedkopere schetspapier (Doré-Profi-Block fur Zeichnung und Skizze, gekocht bij De Wieuw) heeft een zuigend effect waardoor de kleur mat wordt. Er ontstaan mooie eilandjes. Het resultaat was spannend maar voelt niet 'af'. Ik laat de schilderingen een paar weken in de schuif liggen. Nu, weken later, breng ik op de basis-schildering plantmotieven aan die de vogels - naar mijn gevoel - een soort ziel verlenen.
Het decoratieve element heeft iets van ouderwets handwerk. De aandacht en de zorg die ik er aan besteed, is de voorwaarde voor het welslagen. Geen streepje mag gratuit zijn. Ik herinner me daar ooit iets over gelezen te hebben.
René Smeets in Ornament, symbool &teken, Cantecleer 1973, p. 69: "Ornament is een tekentaal, die voorkomt uit de diepere regionen der menselijke natuur. De spontane ontroeringen der menselijke natuur verlangen naar meer gebonden vormen. De gebonden en zichtbare vormen schuilen in de levenskrachten, die in het menselijk lichaam en in de hele natuur werkzaam zijn: de tweetakt van de adem en de klop van het hart; de wisseling van dag en nacht, van licht en donker; het ritme der seizoenen en het op en neer van eb en vloed. Het ritmisch verloop van alle levensverrichtingen in de schepping met hun op- en neergaande of heen-en weerkerende beweging komt overeen met die krachten , waaruit het échte, levende ornament van de aanvang af steeds is voortgekomen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten