Niet alleen voor mezelf

Twijfel heeft me ervan weerhouden om regelmatig te bloggen. Al gaat mijn productie gestaag verder. Zit ik te wachten op een applaus van de buitenwereld zodra ik iets gepost heb ? Of blijf ik gewoon gestuurd door mijn innerlijke drang beelden maken? Ik merkte laatst dat het uitblijven van reacties toch iets met me doet. Dan begin ik mijn werk extra in vraag te stellen. Net zoals 'likes' je de illusie geven dat je 'goed bezig' bent... Daar wil ik liever geen speelbal van worden. 

En toch ben ik er niet over uit. Ik kijk graag naar wat anderen maken. Geef wel eens feedback. Ik houd van communicatie. En toch zie ik ook de valkuilen ervan. 

Deze ochtend zag ik deze tekeningen liggen op mijn tekentafel en ik kon dus kiezen om ze in een schuif op te bergen of ze ergens een plaats te geven in de buitenwereld. 
De reeks is af; staat op zich. Ik ben ondertussen al met iets anders bezig. Het kan geen kwaad dus om ze te delen. Ik wil deze figuren toch graag een leven geven. Ze bestaan en willen gezien worden. Misschien doe ik het niet alleen voor mezelf?